Vietnam deel 1

Zoals eerder aangegeven zijn we ' s morgens vertrokken met de boot richting de Mekong-delta. We moesten allemaal in een boot samen met onze kleine rugzak, dat was namelijk het enige wat we bij deze trip mee mochten nemen, dit omdat we enkel een nacht sliepen in de home staying. De eerste stop die we maakte in de boot was bij een floating market. Hier komen in de ochtend verschillende boten bij elkaar met elk een grote bamboe stok waaraan de goederen worden gehangen die te koop zijn op de boot. Na dit te hebben gezien vaarde de boot verder richting de eerste bestemming, dit was een locale winkel waarin verschillende streekproducten werden verkocht. Onze gids leidde ons door een soort mini fabriek waar we live konden zien hoe verschillende producten gemaakt werden. Zo hebben we gezien hoe er rijstenwafels (soort popcorn) wordt gemaakt met verschillende smaken, uiteraard moest er ook geproefd worden. We liepen vervolgens langs de productie van andere producten zoals kokossnoepjes, rijstwijn, rijsten whiskey en rijstpapier. Om de plaatselijke bevolking wat te helpen, hebben we enkele van deze producten gekocht voor later. De plaatselijke kinderen maakte ook gebruik van onze komst. Ze probeerde kaarten aan ons te verkopen. Al snel zat er een schattig jongetje aan Trudy vastgeplakt die alleen "one dollar please" leek te kunnen zeggen. Die dollar kreeg die niet maar Trudy toverde wel iets anders uit haar tas namelijk een lekkere lolly. Met lolly en al vertrok het jongetje naar de volgende gasten terwijl wij weer in de boot klommen. Op naar de volgende stop, dit was het huis van een plaatselijke familie, waar we overladen werden met verschillende fruitsoorten en de familie een soort toneelstuk opvoerde waarbij we kennis maakte met de plaatselijke muziek. Na deze voorstelling mochten we hun landgoed bekijken waarop verschillenden dieren rondliepen en we zelf een klein aapje vonden in een boom, Ben natuurlijk vooraan met zijn vingers erin maarr... hij heeft ze alle 10 nog.

Na dit bezoek gingen we verder naar onze eindbestemming, de home staying. Hier aangekomen leek het wel een klein paleisje, het was een soort bed en breakfast opgezet door een lokale familie. We kregen een kamer van 4 met allemaal bedden met klamboes, best een romantisch gezicht. Nadat we ons gesetteld hadden, werden we geroepen voor de traditionele lunch die bestond uit maar liefst 4 gangen. De eerste gang was olifantenorenvis. Deze stond recht op op een bord. Hiervan moest je een stukje pakken samen met sla, munt, en komkommer, in een rijstenblad oprollen tot een pakketje. Dit pakketje werd gedipt in een soort vissaus en hup de mond in, dit was erg lekker! (Behalve Tessa hebben we er allemaal van gesmuld) daarna kregen we een lekker soepje, vervolgd door rijst met kip en als laatste fruit als toetje.

Klaar met de lunch hadden we even tijd om uit te rusten en ons te settelen in onze kamers. We slapen met z'n 4en op 1 kamer, lekker knus. Na uit te hebben gerust kregen we een fiets en zijn we een uur gaan fietsen. Lekker over hobbel de bobbel wegen. Tussen de bananenplanten door. Na een uur waren we kapot. Bloedje heet. We hebben daarna even een middagdutje gedaan in onze romantische hutje waar elke poep en scheet door de muren te horen was. 'S avonds werden we opgetrommeld voor het eten, we namen allemaal plaats aan de lange gedekte tafel maar dat feest ging niet op, we werden verdeelt in groepen en aan verschillende tafels gezet voor een versnelde kookcursus Vietnamees. Zo hebben we geleerd een zwaan te maken van tomaat, Vietnamese loempia's en als klapper leerde we een Vietnamese pannenkoek te maken, gemaakt van kokosmelk visolie, ui, suiker, ei en rijstemelk gevuld met een soort kool en kip. Het was een erg leuke spoedcursus die wel even werd onderbroken door een heftige regenbui waarbij alle tafels met spoed naar binnen moesten en we uiteindelijk in de bruidssuite stonden te kokkerellen. Na dit eten bleek het hotel ook te beschikken over een ruime hoeveelheid vliegende mieren en grote vliegende torren die ons (Tessa en Merel) lieten rennen en gillen wat de groep vervolgens weer deed lachen. We trokken ons hierna terug om te genieten van onze nachtrust. Die werd her en der onderbroken door een blaffende hond, kwakende kikkers of andere lokale geluiden.

De volgende ochtend kreeg we de kans om heerlijk uit te slapen en een lekker ontbijt te nuttigen (lees: we eten hier elke dag wel een of twee eieren, we mogen wel oppassen dat we na de vakantie zelf geen eieren leggen). We vervolgende onze weg opnieuw naar Ho Chi Min City waar we opnieuw in het mooie hotel terecht kwamen. Na een uurtje uitpakken werden we op sleeptouw genomen door onze gids Ying voor een westerse lunch gevolgd door twee indrukwekkende bezoeken aan het voormalige paleis van de president, waar destijds de Vietnamese oorlog is beëindigd. Onze tweede stop was het war museum. Hier werden de gruwelijke daden getoond van de amerikanen en de gevolgen van de chemische aanvallen. Dit heeft op dit moment nog een hele nasleep in Vietnam, er worden nog steeds kinderen geboren met afwijkingen zoals een hazenlip, misvormingen en onvolgroeide armen en benen. Het is ons duidelijk geworden dat de Amerikanen niet altijd lieverdjes zijn geweest. Na deze lange en indrukwekkende dag zijn we na het avondeten vroeg naar onze hotelkamer gegaan en vroeg gaan slapen. De volgende ochtend waren we weer vroeg uit de veren voor een tocht die we met enkele van de groep zelf hadden geboekt naar de tunnels die gebruikt zijn tijdens de vietnamoorlog. We hebben nog een tussenstop gemaakt bij een kunst atelier waar alle 'agent orange People' aan het werk waren dit zijn allemaal gehandicapte die hun handicap hebben opgelopen door de chemie aanvallen van de Amerikanen. Na deze tussenstop zijn we doorgereden naar de tunnels waar onze gids ons een rondleiding gaf door de rimboe. We hebben de uniformen gezien van de strijders, de boobytraps die ze maakt van de overblijfselen van de bommen van de Amerikanen, echt gruwelijke vallen. Verder heeft Ben nog mogen schieten met m16, deze schoten hoorde je door het hele park heen waardoor je echt het gevoel van destijds meekreeg. In het begin konden we in een origineel gat kruipen, dit hebben we bijna allemaal geprobeerd, het was beneden echt donker, heet en benauwd. Ze sloten de bovenkant van het gat en dan was het pikkedonker. Aan het eind van de rondleiding mochten we door de gangen zelf heen, heel stoer liepen we naar beneden omdat we hoorde dat de tunnels voor de toeristen iets ruimer waren gemaakt.. Nou dit was niet te zien! Maar hup, we zetten ons er toe en gingen er in, je had meerdere afstanden die je af kon leggen maar al na enkele meters op de hurken begon het ons te benauwen.. Helemaal omdat er niet overal licht was. Bij de eerste mogelijkheid om eruit te gaan stonden we dan ook alweer boven.. Hoe hebben die mensen het destijds kunnen volhouden daar onder de grond.. Ongelofelijk en zeer indrukwekkend. We hebben het originele eten kunnen proeven van destijds en nog een film bekeken die een nog betere indruk gaf van hoe het er aan toe ging. Op de terugreis konden we kiezen voor een bus of bootreis. We kozen voor de boot en vertoefde zo enkele uren op de rivier langs prachtige natuur, vissers en andere bezienswaardigheden. Terug bij het hotel hebben we ons voorbereid op de 18 uur durende treinreis.. Zo kregen we de opdracht van Ying een ochtendmaal en middagmaal mee te nemen. Om half 9 's avonds werden we opgehaald bij het hotel en op naar het treinstation.. Best een beetje spannend.. Door de wat meer ervaren reizigers hebben we al enkele gruwel verhalen vernomen maar we houden goede moed..

De trein hebben we overleefd maar vraag niet hoe. Het leek net of we een milkshake waren s'nachts, laten we het erop houden dat we goed uitgerust hebben. De volgende dag tanden gepoetst en onze eigen meegenomen ontbijtje opgegeten. Om kwart over 2 waren we in 'da Nang' vanaf hier moesten we nog 30 min. rijden naar 'Hoi An'. Hier aangekomen hadden we een mooi hotel. De mooiste van de hele trip werd er gezegd. Er is ook een zwembad aanwezig. We hebben net lekker wat gegeten in de mooie stad. Prachtig om te zien. Allemaal lampionnen. Merel en Tessa hebben bij een winkel kleding besteld dat ze nu op maat gaan maken voor ons.. Maar wat dat houden we als een verrassing. Ze moest wel even achter op de brommer om ergens anders even de stof uit te zoeken die ze wilde. Ben heeft heel slim slippers besteld. Altijd fijn als ze alles na eigen wens kunnen maken. Dus we zijn benieuwd hoe het morgen eruit ziet. Onderweg naar het hotel kwamen we wat mensen van onze groep tegen en hebben we gezellig wat gedronken op het terrasje. Nu lekker slapen en morgen de rest van de stad bekennen en morgen hebben we afgesproken met Robin! tot horens..